Waldemar Pernach, urodzony w 1936 r. w Warszawie, ekonomista, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL. Od 1954 pracował w Hucie Warszawa, od 1978 współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR. W 1980 został członkiem Solidarności, organizował struktury związku w energetyce. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na okres  ośmiu miesięcy, od grudnia 1981 do sierpnia 1982, potem współtworzył organizacje opozycyjne, m.in. Kluby Myśli Robotniczej, współtworzył podziemne wydawnictwo „BAZA”, działał w Komitecie Pomocy Dzieciom Internowanych i uwięzionych. W 1990r. brał udział w założeniu Porozumienia Centrum. Jest współorganizatorem Porozumienia Organizacji Niepodległościowych oraz członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W ostatnich latach swoje dotychczasowe aktywności uzupełnił twórczością  literacką. Jego książki - Wzorowy pacjent: opowieści warszawskie z PRL-u (2012), Album rodzinny oraz Układy (2014) - oparte na wspomnieniach osobistych i  rodzinnych, przywołują okruchy świata minionego z godnym podziwu realizmem i sprawnością warsztatową. Na szczególną uwagę zasługuje powieść Wzorowy pacjent. Jest to autobiograficzna fabuła usytuowana na tle przed i powojennej Warszawy, wskrzeszająca obraz tamtego miasta oraz jego dawnych mieszkańców. Opis życia w PRL-u na przykładzie patologii funkcjonowania ważnego zakładu przemysłowego, jakim była Huta Warszawa, stanowi doskonałe świadectwo dokumenujące epokę. Najbardziej przejmujące  fragmenty książki dotyczą jednak okresu 1980/81, stanu wojennego, internowania, które to wydarzenia miały dla całego pokolenia Solidarności znaczenie fundamentalne.

Ponieważ Autor jest człowiekiem z Bródna, obszerne fragmenty swych powieści osadza na Bródnie, z detalami opisując ulice, wystrój mieszkań, bródnowskie osobowości i zwykłych ludzi, zarówno w życiu codziennym jak i walce. Pełno tu anegdot, powiedzonek, piosenek i zdarzeń z czasu już minionego.