Rozmowa z prof. Jerzym Kirszakiem, pracownikiem Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN we Wrocławiu, poświęcona gen. Kazimierzowi Sosnkowskiemu. Z okazji 140. rocznicy urodzin żołnierza i polityka Sejm RP ustanowił rok 2025 „Rokiem Generała Kazimierza Sosnkowskiego”. Gen. Sosnkowski w działalność niepodległościową zaangażował się jeszcze w okresie studiów. Wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, wchodził w skład kierownictwa Organizacji Bojowej PPS. Szybko stał się jednym z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego. Był jednym z przywódców tajnej kadrowej organizacji wojskowej, Związku Walki Czynnej, następnie zaś Związku Strzeleckiego. W okresie Wielkiej Wojny dowodził I Brygadą Legionów, m.in. w bitwie pod Kostiuchnówką. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości K. Sosnkowski piastował funkcje ministra spraw wojskowych oraz dowódcy Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu. W czasie II wojny światowej, po tragicznej śmierci gen. Władysława Sikorskiego w lipcu 1943 r., gen. Sosnkowski objął funkcję naczelnego wodza. Po zakończeniu wojny przebywał na emigracji w Kanadzie. Do końca życia angażował się w życie społeczno-polityczne polskiego uchodźstwa. Należał do inicjatorów podpisania przez czołowe polskie ośrodki emigracyjne w 1954 r. Aktu zjednoczenia narodowego. Przez cały okres swojej działalności publicznej gen. Sosnkowski pozostawał także czynny na gruncie międzynarodowym. Przejawem podobnej aktywności było m.in. uczestnictwo w konferencji rozbrojeniowej Ligi Narodów w Genewie, której 100. rocznica przypada w bieżącym roku. Z inicjatywy gen. K. Sosnkowskiego przyjęta została wówczas, obowiązująca do dziś, uchwała o zakazie stosowania broni chemicznej i bakteriologicznej.