Zapraszamy na spotkanie autorskie z okazji premiery najnowszej książki Marcina Kołodziejczyka pt. "Blaga". Marcin Kołodziejczyk pracuje jako reporter gazetowy od 33 lat. Wielokrotnie nagradzany za wiele rzeczy związanych z pisaniem. Finalista nagrody literackiej Nike w 2019 roku za powieść „Prymityw. Epopeja narodowa”.

Rozmowę z autorem poprowadzi Anna Karczewska.

Spotkanie odbędzie się w sali konferencyjnej Biblioteki na Koszykowej – 8 lipca 2025 roku o godzinie 18.

Oto fragment recenzji naszego Oddziału Nowości Wydawniczych:

(…) rzecz czyta się jak balladę romantyczną wydłużoną do rozmiarów pełnoprawnej powieści. Niesamowite zdarzenia z udziałem postaci nierzeczywistych, trudnych do wyobrażenia, a jednocześnie (nie wiem, czy to przerażające, czy zabawne; pewnie i takie i takie) realne. Kołodziejczyk korzysta przecież z własnego życiorysu, „Blaga” to w końcu wyrazisty, podręcznikowy przykład autofikcji. Ileż znaczeń można w niej zawrzeć, ileż ironicznych razów zadawanych temu, co akurat autor najbardziej zapamiętał z lat 90. Niezapomniana dekada stulecia, które zdaniem historiozofów przełomu XIX i XX wieku miało być najspokojniejszym wiekiem w historii ludzkości, w naszej ojczyźnie produkowała ból na zawołanie. Stary naród w nowej epoce miał zgodnie z dewizą władz „brać życie we własne ręce”. Kołodziejczyk co najmniej kilka razy mistrzowsko i bezpośrednio gra tym hasłem (jako takie w sumie przyświeca całej powieści), pokazując jak sprawdziło się w praktyce. Weźmy takie PGR-y. Ich byli pracownicy we własne ręce mogli wziąć co najwyżej flaszkę albo sznur na szyję. W każdym razie większość podniosła ręce do góry w geście poddania się, triumfu niewoli. Autor widział na własne oczy to, co współczesny widz może obejrzeć w – wspomnianym de facto w „Bladze” – świetnym filmie dokumentalnym „Arizona” (1998) w reżyserii Ewy Borzęckiej. Gdy ktoś mówi dziś o najtisach (a wracają; spójrzmy na ubrania przechodniów), prawdopodobnie chlipie z tęsknoty, osadza je w pozytywnych kontekstach. „Blaga” jest jednym wielkim, długim pytaniem, które można streścić w sześciu słowach: czy rzeczywiście jest za czym tęsknić?