Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

zaprasza wystawę prac

 

 

 

 

 

Wystawa, która niebawem zagości w przestrzeni Biblioteki na Koszykowej to prace utalentowanego węgrowianina Adamskiego Wawrzyńca. Będziemy świadkami połączenia dwóch światów - malarstwa i rzeźby. 

Piotr urodził się w Węgrowie, w 1993 roku. Jako dwudziestoczteroletni młody człowiek rozpoczął drogę artysty. Jego pseudonim artystyczny wywodzi się od nazwiska i drugiego imienia. Adamski Wawrzyniec pierwsze kroki skierował w stronę malarstwa. W obrazach Piotra znajdujemy zarówno symbolikę, kubizm, jak i realizm. Jego malarstwo to niejako poszukiwanie. Pośród uproszczeń geometrycznych elementów kompozycji znajdziemy także antyczne motywy. Każda z jego malarskich prac zachwyca paletą barw. Odczuwa się w nich celebrację kolorów łączących dwa światy. Ten symboliczny z rzeczywistym. Każde z dzieł wciąga do korelacji artysty z widzem i do emocji. Emocje są w każdej z jego prac. 

Piotr wyszedł poza ramy malarstwa i od 2021 roku tworzy rzeźby. Materiał, który wybrał do swoich prac to ocynkowany drut. I jak sam mówi, wykorzystuje go z uwagi na jego plastyczność i giętkość w zastosowaniu. Te cechy drutu w trakcie nadawania mu kształtu przeistacza Piotr w taki sposób, by zaginął w samym dziele i uświadamiał jedynie swój charakter i osadzał swą ciężkość w dziele. 

Tworzenie rzeźb daje Piotrowi artystyczną wolność. Rzeźby zdradzają nam, że powstały w zmaganiach z materią, z jakiej zostały stworzone. Zawiera się w nich cały trud twórczych zmagań w dążeniu do nadania im formy, która uwypukli pierwotne założenia artysty. Materiał pozwolił Piotrowi na płynne modelowanie formą, pokazując jego plastyczność w kontekście pewnego brutalizmu czy nawet ciężkości materiału. Jednak widać tu przede wszystkim poszukiwanie piękna, przy zdecydowanym minimalizmie formy.  

Tworzenie kolekcji sztuki jest pewnego rodzaju pisaniem niesamowitej historii. Kolekcja malarstwa oraz instalacja rzeźb Piotra, którą mamy przyjemność zaprezentować w pięknym anturażu Biblioteki na Koszykowej jest gotowym repertuarem, który odpowiednio dobrany, ułożony, stworzy na końcu wyrazistą całość. Prace składają się na Cykl Primeval. 

                                                                                                                                  

Zapraszam serdecznie,

 

Beata Bujnowska 

Kurator wystawy 

 

Cykl instalacji artystycznych Primeval. Adamskiego Wawrzyńca pociąga temat pierwotnego człowieka i wszystkiego, co mogło być bodźcem do jego rozwoju intelektualnego, czego efektem była indywidualna wystawa malarstwa w 2022 roku pt. „Ludzkie szczenię”. Cykl Primeval jest kontynuacją poszukiwań źródła człowieka w formie rzeźbiarskiej przez tego artystę, w kontekście tego, co pierwotne. Prace nad cyklem rozpoczęły się pod koniec 2022 roku, a ostatnie dzieła zostały zakończone na początku 2024. Tutaj należałoby się zastanowić, czym dokładnie są dzieła spod znaku Primeval ? Niewątpliwie są to instalacje artystyczne tworzone z poszczególnych drucianych wici, które tworzą całe sploty, osadzając dzieło w foremnej ciężkości rzeźby, a jednocześnie obecność tworzywa jest wytrącona i traci swoją jednoznaczną wymowę materiału, mogąc przywodzić na myśl miękkie foremne tkaniny artystyczne. Artysta przed przystąpieniem do pracy nad danym dziełem wykonuje jedynie proste szkice, gdyż to podczas fizycznych zmagań materia jest w stanie pozwolić lub nie na nadanie założeń pierwotnego kształtu. Szkice powstają głównie po to, aby próbować rozwiązywać problemy techniczne nadania dokładnych form z materiału, jakim w głównej mierze jest różnego rodzaju i różnej grubości drut. Adamski Wawrzyniec celowo używa drucianego materiału dającego techniczne możliwości jego formowania, giętkość, plastyczność, jego podatność na kształtowanie, uległość wobec woli twórcy i poczucia stałości nadanego kształtu. Dodatkowo drut oddaje potrzebę artysty na ukazanie wrażeniowości fal, drgań i dźwięków poprzez gęste sploty tego tworzywa stwarzając rzeźby niejako naczyniami, nośnikami organicznego, pierwotnego i wiecznego echa, które przechowują je, aby w razie potrzeby móc uwolnić swoje pokłady. Jednak wykorzystano nie tylko metaliczny drut. W formach rzeźbiarskich znajdziemy także sznurek, tkaniny czy skórki pomarańczy, które według założeń artysty mają w sposób powolny i naoczny ukazać symboliczny cel przemijania rzeczy „organicznie ożywionych”. - pierwotna cisza – pierwotne drganie – pierwotny dźwięk. Cykl Primeval pokazuje swoją cykliczność, rozpoczynając się od bardziej abstrakcyjnych form, chcąc jeszcze mocniej uwypuklić przekaz tego, co niewidoczne i tego, co krąży w eterze od samego początku wszelkiego istnienia. Z czasem rzeźby nabrały kształtów od jakby pierwotnych do zbiegów bliżej określonych. Kształtem zaczynają one przypominać muszle czy twarz ludzką, co świadczy po części o fascynacji antyczną kulturą i sztuką grecką autora, ukazując przy tym przemiany w formowaniu się kształtów zachodzące z biegiem czasu. Jednakże rzeźby te są nadal przefiltrowaną formą wyrazu Adamskiego. A jakie znaczenie ma kolor, jakim pokrywa rzeźby ? Artysta zdradza, że ma on jedynie pomóc wydobyć się nadanej formie w rzeźbie i niczym w antycznych rzeźbach wykutych w skale, pokryta na nich polichromia pierwsza utraciła swą trwałość, obnażając czyste formy nadane przez twórców. Potrzebę ukazania tego, co w rzeźbach, zauważymy również w malarstwie tego artysty. I tak na wystawie zaobserwujemy także obrazy olejne, w które przemycany jest koncept rzeźb Primeval.

The Primeval series of art installations by Adamski Wawrzyniec carries on the topic of a primeval human and all that could trigger his intellectual development. This inspired an individual painting exhibition in 2022 entitled ‘Man Cub’. The Primeval series is the continuation of the search for human origins, presented in the sculptural form and set in the context of the primeval. Work on the series began in late 2022, whereas the final artworks were completed in early 2024. The question arises, what exactly Primeval pieces of art are? Unquestionably, they are art installations made of separate wire twigs, creating whole weaves and setting the piece of art in the well-formed gravity of the sculpture. Simultaneously, the presence of the material is dissociated, losing its unambiguous meaning and bringing to mind shapely and soft artistic fabrics. Before starting to create a given artwork, the artist makes only simple sketches, as it is during physical struggles when the matter allows or forbids to be shaped according to the original intention of the creator. Sketches are made primarily to avoid technical problems with shaping the material in a precise way. The material used is mainly wire of various types and thicknesses. Adamski Wawryzniec deliberately uses wire – the material that technically enables it to be shaped due to its flexibility, plasticity, susceptibility to being shaped, compliance with the artist’s will, and the sense of steadiness of the shape given. What is more, wire reflects the artist’s urge to present the impressionistic character of waves, vibrations, and sounds through dense weaves, making sculptures, as it were, dishes - the carriers of the organic, primeval and eternal echo, that preserve them to release its deposits when needed. Nevertheless, not only metallic wire is the material used. String, fabric, and orange zest can be also found in the sculptural forms. According to the artist’s vision, they are brought to reveal clearly and deliberately the symbolic purpose of the transience of ‘organically animated’ things – primeval silence – primeval vibration – primeval sound. The Primeval series presents its periodicity, starting with more abstract forms to emphasise the message of what is invisible and what circulates on the air from the very beginning of existence. Over time, the sculptures have evolved from primeval-like forms to more familiar shapes. Their shape resembles shells or human faces, which partly indicates the artist’s fascination for ancient culture and Greek art. This reflects changes in the formation of the shapes occurring over time. Yet, the sculptures are still Adamski’s sieved form of expression. What is then the meaning of the colour he uses to cover his sculptures? The artist reveals, that it is solely to help the form of the sculpture to emerge. The polychromy covering the sculptures has lost its durability, like in the antique sculptures carved in the rock, exposing pure forms given by the artists. The urge to present all that is expressed through sculptures can be also found in the artist’s paintings. Therefore, at the exhibition, we can also see oil paintings, in which the concept of Primeval sculptures is concealed. 

Tłumaczenie: Joanna Syst