Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2014.
Na ten niezwykły, autobiograficzny tom prozy Herty Müller składają się teksty okolicznościowe: przemówienia, wykłady, laudacje, artykuły, odczyty. Powracają w nich tematy wciąż obecne w twórczości noblistki: jej dzieciństwo na wsi, trudne relacje z ojcem, jego uwikłanie w nazizm, praca w fabryce, codzienne życie w totalitarnym świecie, strach i upokorzenie, okrucieństwo Securitate, próby werbowania przez bezpiekę.
„Herta Müller, znana z wybitnych powieści, uhonorowana za swą twórczość Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury, całe życie pisze jeden bezbrzeżny tekst o związku jednostki z historią. Tym razem opowiada o sobie i swoim życiu w znakomitych esejach. Pisze o strachu i przemocy, o przyjaciołach i zdrajcach, o masie i władzy, o tym, jakie pocieszenie w największej rozpaczy daje literatura”. [nota wydawcy]
«Jest w pisaniu Herty Müller coś hipnotyzującego. Cierpienie, radość, miłość, samotność, bezsilność, literatura… Wszystko się tu przenika, szturcha, boksuje. I wszystko jest po coś. Tu „każde zdanie rozpoznaje swój puls”».
Angelika Kuźniak
Bernadetta Darska. Recenzja: Herta Müller "Nadal ten sam śnieg i nadal ten sam wujek"
Jarosław Czechowicz. Głód słów
Malwina Wapińska. Oszustwo słów
Książka dostępna w czytelniach (Z.665103)
